Luisteren is lastig
- NicoJan Wallet
- 11 aug
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 3 okt
Als coach weet je: luisteren is je belangrijkste instrument. Toch is écht luisteren vaak lastiger dan het lijkt. Je hoort wat je cliënt zegt, ziet de lichaamstaal, merkt de energie. Maar ongemerkt vul je de gaten in het verhaal in met je eigen beelden, ervaringen en aannames.
We doen dit allemaal. Het is ons brein dat betekenis wil geven, verbanden wil leggen. Een stilte vullen we met een veronderstelling. Een traan verbinden we met onze eigen pijn. Een non-verbaal signaal interpreteren we op een manier die misschien meer over ons zegt dan over onze cliënt. En juist daardoor trekken we soms sneller conclusies dan goed is zonder het door te hebben.
Het risico? Dat je niet luistert naar wat er écht wordt gezegd, maar naar je eigen innerlijke vertaling van de cliënt. En dat kan subtiel maar krachtig de richting van een gesprek beïnvloeden.
Als coach vraagt dit van je dat je bewust aanwezig bent, zonder te sturen. Dat je de kunst verstaat om te horen wat er tussen de woorden door klinkt. Om ruimte te laten voor dat wat nog niet uitgesproken is.
Het is niet eenvoudig, want het vraagt dat je je eigen filters herkent en even opzij zet. Dat je je paradigma’s, oordelen en behoeften kent. En dat je jezelf traint in vertraging, zodat de ander in zijn of haar eigen tempo kan ontdekken wat er speelt.
Bij de Nederlandse Coach Academie leren we coaches om echt luisteren niet als techniek te zien, maar als manier van zijn. Je leert je eigen aannames herkennen, non-verbale signalen zuiver waarnemen en met al je zintuigen – én je hart – aanwezig zijn bij de ander.
Het resultaat?
Diepere verbinding met je cliënt
Meer veiligheid en vertrouwen in het gesprek
Beter onderscheid tussen projectie en echte waarneming
Interventies die de cliënt zelf tot inzichten brengen, zonder dat jij het oplost




